یک روز بعد از ظهر وقتی اسمیت داشت از کار برمی گشت خانه، سر راه زن مسنی را دید که ماشینش خراب شده و ترسان توی برف ایستاده بود. زن برای او دست تکان داد تا متوقف شود. اسمیت پیاده شد و خودش را معرفی کرد و گفت: من آمده ام کمکتان کنم. زن گفت: صدها ماشین از جلوی من رد شدند ولی کسی نایستاد، این واقعا لطف شماست.

وقتی که لاستیک را عوض کرد و درب صندوق عقب را بست آماده رفتن شد،زن پرسید: چه قدر باید بپردازم؟ و او به زن چنین گفت: شما هیچ بدهی به من ندارید من هم در چنین شرایطی بوده ام و روزی یک نفر هم به من کمک کرد، همان طور که من به شما کمک کردم. اگر شما واقعا می خواهی که بدهیت را به من بپردازی، باید این کار را بکنی: نگذار زنجیر عشق به تو ختم بشه!

چند مایل جلوتر، زن کافه کوچکی را دید و رفت تا آنجا چیزی بخورد و بعد راهش را ادامه بدهد ولی نتوانست بی توجه از لبخند شیرین زن پیشخدمتی بگذرد که معلوم بود باردار است و از خستگی روی پا بند نبود. او داستان زندگی پیشخدمت را نمی دانست و احتمالا هیچ گاه هم نخواهد فهمید. وقتی که پیش خدمت رفت تا بقیه ی صد دلار را بیاورد، زن از در بیرون رفته بود، در حالی که بر روی دستمال سفره یادداشتی را باقی گذاشته بود وقتی پیش خدمت نوشته ی روی آن را خواند، اشک در چشمانش حلقه زده بود.

در یادداشت چنین نوشته شده بود: شما هیچ بدهی به من ندارید. من هم در چنین شرایطی بوده ام و روزی یک نفر هم به من کمک کرد، همان طور که من به شما کمک کردم. اگر واقعا می خواهی بدهیت را به من بپردازی، باید این کار را بکنی: نگذار زنجیر عشق به تو ختم بشه! همان شب وقتی زن پیش خدمت از سر کار به خانه رفت، در حالی که به آن پول و یادداشت زن فکر می کرد، به شوهرش گفت: «اسمیت همه چیز دارد درست می شود»

منبع:مجله شادکامی